prędkość kątowa
Encyklopedia PWN
kinematyka
dział mechaniki klas. zajmujący się badaniem geom. właściwości ruchu ciał bez uwzględnienia ich cech fiz. i działających na nie sił.
[gr. kínēma ‘ruch’],
prędkościomierz, szybkościomierz,
przyrząd do pomiaru prędkości pojazdu, statku powietrznego (prędkościomierz lotniczy) lub płynu (anemometr);
techn. połączenie ruchowe (para kinematyczna) 2 członów umożliwiające ich względny ruch obrotowy wokół osi lub punktu.
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
